5علت آب آوردن زانو،تشخیص و درمان بدون جراحی

آب آوردن زانو به حالتی گفته می شود که مایع اضافه اطراف مفصل زانو جمع شود.تشخیص علت تورم زانو شامل ترکیبی از ارزیابی سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و احتمالاً آزمایش‌های اضافی است که توسط پزشک متخصص انجام می شود و درمان شامل روش: R.I.C.E. فیزیوتراپی،دارو،تزریق کورتیکواستروئید یا گاز ازون وکشیدن آب زانو و… می باشد.

دنبال راهکاردرمانی هستید؟

کلینک توانبخشی اریکه پرسپولیس با ارائه برنامه های درمانی با استفاده از مدرن ترین دستگاه های توانبخشی و فیزیوتراپی به شما کمک خواهد کرد تا در سریعترین زمان ممکن سلامتی خود را بدست آورید.

جهت مشاوره رایگان به شماره واتساپ ۰۹۲۰۴۲۳۸۶۷۷ پیام دهید.

مفصل زانو توسط یک غشای مفصلی به نام غشای سینوویال احاطه شده است که مایع مفصلی تولید می کند. این مایع به عنوان روان کننده عمل می کند و اصطکاک بین قسمت های متحرک مفصل را کاهش می دهد و مواد مغذی را برای غضروف داخل مفصل فراهم می کند. گاهی اوقات، به دلیل شرایط یا آسیب های زمینه ای مختلف، ممکن است تجمع بیش از حد مایع سینوویال در داخل کپسول مفصلی ایجاد شود. این مایع اضافی می‌تواند منجر به تورم و ناراحتی در زانو شود و به نظر برسد که انگار آب وجود دارد.

برخی از علل شایع افیوژن زانو(آب آوردن زانو) عبارتند از:

1-آسیب:

ضربه به زانو، مانند ضربه مستقیم یا حرکت پیچشی، می تواند باعث التهاب و افزایش تولید مایع سینوویال و در نتیجه تورم شود.

2-آرتریت:

شرایطی مانند استئوآرتریت یا آرتریت روماتوئید می تواند منجر به التهاب مزمن مفصل زانو شود و باعث تجمع مایع شود.

3-عفونت:

در برخی موارد، عفونت ها می توانند باعث تجمع چرک یا مایعات دیگر در مفصل زانو شوند که منجر به تورم و ناراحتی می شود.

4-بورسیت:

التهاب بورس ها (کیسه های کوچک مایع که مفصل زانو را محافظت می کند) نیز می تواند باعث تجمع مایع در اطراف زانو شود.

5-سایر بیماری‌های زمینه‌ای:

شرایطی مانند نقرس، برخی بیماری‌های خودایمنی، و حتی استفاده بیش از حد از مفصل زانو می‌تواند به افیوژن زانو کمک کند.

علائم افیوژن زانو:

این علائم می تواند شامل درد، تورم، سفتی و کاهش دامنه حرکتی در زانوی آسیب دیده باشد. گزینه های درمانی به علت زمینه ای بستگی دارد. در برخی موارد، درمان های محافظه کارانه مانند استراحت، یخ، فشرده سازی و بالا بردن ارتفاع (روش R.I.C.E.) می تواند به کاهش علائم کمک کند.

اگر علت اصلی شدیدتر باشد، یک متخصص  ممکن است داروها، فیزیوتراپی یا حتی تخلیه مایع انباشته شده در زانو را توصیه کند.

نشانه های آب آوردن زانو چیست ؟

تورم قابل مشاهده:

زانوی آسیب دیده ممکن است در مقایسه با زانوی دیگر به طور قابل توجهی بزرگتر یا پف کرده به نظر برسد. این تورم بسته به شدت بیماری می تواند از خفیف تا شدید متغیر است.

درد:

تورم در زانو اغلب با درد همراه است. درد ممکن است در اطراف مفصل زانو موضعی باشد یا می تواند به سایر قسمت های ساق پا منتشر شود. شدت درد بر اساس علت زمینه ای و میزان تورم می تواند متفاوت باشد.

سفتی:

زانوی متورم ممکن است احساس سفت و محدود شدن دامنه حرکتی خود داشته باشد. این امر باعث می‌شود که انقباض کامل یا خم کردن مفصل زانو مشکل شود.

گرما:

التهاب ناشی از تجمع مایعات می تواند منجر به افزایش گرما در اطراف زانوی آسیب دیده شود. ممکن است متوجه شوید که پوست اطراف زانو در مقایسه با نواحی اطراف آن در هنگام لمس گرمتر می شود.

قرمزی:

در برخی موارد، به دلیل افزایش جریان خون و التهاب، پوست روی زانوی متورم ممکن است قرمزتر از حد معمول به نظر برسد.

محدوده حرکت محدود:

مایع اضافی می تواند حرکت مفصل زانو را محدود کند و منجر به کاهش توانایی خم شدن یا صاف کردن راحت پا شود.

دشواری تحمل وزن:

بسته به شدت تورم و علت زمینه‌ای، ممکن است وزن دادن به پای آسیب‌دیده دشوار باشد.

کرپیتوس:

برخی از افراد ممکن است هنگام حرکت دادن زانو به دلیل وجود مایع اضافی، احساس تروق یا ساییدن (کرپیتوس) را تجربه کنند.

توجه به این نکته مهم است که این علائم بسته به علت اصلی تورم می توانند متفاوت باشند. شرایطی مانند آسیب‌های زانو، آرتریت، عفونت‌ها و سایر مسائل پزشکی همگی می‌توانند به تورم زانو کمک کنند و هر کدام ممکن است با علائم کمی متفاوت ظاهر شوند.

اگر تورم مداوم زانو یا هر یک از علائم همراه آن را تجربه کردید، توصیه می شود به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. یک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی می تواند به طور دقیق علت تورم را تشخیص دهد و گزینه های درمانی مناسب را بر اساس وضعیت خاص شما توصیه کند.

نحوه تشخیص آب آوردن زانو:

تشخیص علت تورم زانو شامل ترکیبی از ارزیابی سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و احتمالاً آزمایش‌های اضافی است. در اینجا یک مرور کلی از فرآیندی است که یک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی ممکن است برای تشخیص علت اصلی تورم زانو دنبال کند:

سابقه پزشکی:

پزشک با پرسیدن سابقه پزشکی شما، از جمله آسیب‌های قبلی، شرایط پزشکی، جراحی‌ها و فعالیت‌های اخیر که ممکن است در ایجاد تورم نقش داشته باشد، شروع می‌کند.

معاینه فیزیکی:

معاینه فیزیکی کامل زانو انجام خواهد شد. پزشک علائم تورم، قرمزی، گرمی، حساسیت و هرگونه تغییر شکل را بررسی خواهد کرد. آنها همچنین دامنه حرکتی شما را ارزیابی کرده و ثبات مفصل را آزمایش خواهند کرد.

بحث در مورد علائم: پزشک از شما در مورد علائم خاصی که تجربه می کنید، مانند نوع درد، زمان شروع آن و اینکه آیا چیزی باعث بهبود یا بدتر شدن آن می شود، می پرسد.

تست های تصویربرداری:

بسته به یافته های معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای دید بهتر مفصل زانو توصیه کند. روش های متداول تصویربرداری
عبارتند از:

اشعه ایکس:

این اشعه می تواند به شناسایی شکستگی استخوان، آرتریت و برخی دیگر از مسائل ساختاری کمک کند.

اولتراسوند:

این روش تصویربرداری می‌تواند بافت‌های نرم مانند تاندون‌ها، رباط‌ها و تجمع مایع را تجسم کند.

MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی):

MRI تصاویر دقیقی از بافت‌های نرم از جمله عضلات، رباط‌ها، تاندون‌ها و غضروف ارائه می‌کند. این به ویژه برای تشخیص پارگی رباط، آسیب منیسک و سایر مشکلات بافت نرم مفید است.

سی تی (توموگرافی کامپیوتری):

سی تی اسکن می تواند تصاویر مقطعی دقیقی از زانو و ساختارهای اطراف ارائه دهد.

آزمایشات آزمایشگاهی:

بسته به علت مشکوک تورم، پزشک ممکن است آزمایش‌های آزمایشگاهی خاصی مانند آزمایش خون یا تجزیه و تحلیل مایع مفصلی را توصیه کند. این آزمایش ها می توانند به شناسایی شرایط زمینه ای مانند عفونت ها یا اختلالات التهابی کمک کنند.

آسپیراسیون مفصل:

در برخی موارد، پزشک ممکن است آسپیراسیون مفصلی (همچنین آرتروسنتز) را انجام دهد که شامل برداشتن نمونه‌ای از مایع از زانوی متورم با استفاده از سوزن است. این مایع را می توان برای تجزیه و تحلیل فرستاد تا ترکیب آن را مشخص کند و علائم عفونت یا التهاب را شناسایی کند.

فرآیند تشخیصی دقیق به علائم فرد، سابقه پزشکی و یافته های ارزیابی اولیه بستگی دارد. اگر تورم مداوم زانو را تجربه کردید یا اگر تورم با درد شدید، تب یا سایر علائم نگران کننده همراه باشد، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می تواند به جلوگیری از عوارض بیشتر و بهبودی موثر کمک کند.

درمان زانویی که آب آورده

* روش: R.I.C.E. متد مخفف Rest، Ice، Compression و Elevation است. این روش می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند:

استراحت:

از وارد کردن فشار بیش از حد به زانوی متورم برای بهبودی آن خودداری کنید.

یخ:

قرار دادن یخ روی ناحیه متورم به مدت 15 تا 20 دقیقه هر چند ساعت می‌تواند به کاهش التهاب و بی‌حس کردن درد کمک کند.

فشرده سازی:

استفاده از بانداژ الاستیک یا آستین فشاری می تواند به کنترل تورم و حمایت از زانو کمک کند.

ارتفاع:

بالا نگه داشتن زانوی متورم بالاتر از سطح قلب می تواند به کاهش تورم کمک کند.

داروها:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند به کاهش درد و کاهش التهاب کمک کنند. با این حال، مهم است که دوز توصیه شده را دنبال کنید و در صورت داشتن هر گونه بیماری زمینه ای یا مصرف داروهای دیگر با پزشک مشورت کنید.

فیزیوتراپی:

فیزیوتراپیست می تواند شما را از طریق تمرینات و کشش ها برای بهبود قدرت، انعطاف پذیری و دامنه حرکتی زانو راهنمایی کند. فیزیوتراپی می تواند به ویژه در مرحله بهبودی مفید باشد.

تزریق:

در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریق کورتیکواستروئید یا گاز ازون یا…را برای کاهش التهاب و درد توصیه کند. این تزریق ها مستقیماً در مفصل زانو انجام می شود.

کشیدن آب زانو:
شامل تخلیه مایع اضافی از مفصل زانو است. این روش زمانی انجام می شود که مایعی در فضای مفصل زانو تجمع پیدا کند که منجر به تورم و ناراحتی می شود.

در اینجا یک مرور کلی از نحوه انجام این روش وجود دارد:

آماده سازی:

قبل از انجام عمل، پزشک روند درمان را برای شما توضیح می دهد و رضایت شما را جلب می کند. آنها همچنین سابقه پزشکی شما و داروهای مصرفی شما را بررسی خواهند کرد.

موقعیت:

بسته به ترجیح پرشک و سهولت دسترسی به زانو، احتمالاً از شما خواسته می شود بنشینید یا دراز بکشید.

استریل سازی:

ناحیه اطراف زانو تمیز و استریل می شود تا خطر عفونت کاهش یابد.

بی حسی موضعی:

ممکن است یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن ناحیه اطراف زانو تجویز شود. این به کاهش ناراحتی در طول عمل کمک می کند.

قرار دادن سوزن:

پزشک یک سوزن نازک و استریل را با دقت در فضای مفصل زانو وارد می کند. آنها سوزن را با استفاده از تکنیک های تصویربرداری مانند اولتراسوند یا فلوروسکوپی هدایت می کنند تا از قرار دادن دقیق اطمینان حاصل شود.

برداشتن مایعات:

هنگامی که سوزن در جای خود قرار گرفت، مایع اضافی به آرامی با استفاده از یک سرنگ خارج می شود. مایع برای تجزیه و تحلیل بیشتر در یک ظرف استریل جمع آوری می شود.

مراقبت بعد از عمل:

پس از برداشتن مایع، سوزن خارج می‌شود و ممکن است یک بانداژ روی محل اعمال شود. ممکن است به شما توصیه شود که برای مدت کوتاهی استراحت کنید و از وارد کردن فشار بیش از حد به زانو خودداری کنید.

تجزیه و تحلیل مایع:

مایع جمع آوری شده برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود. این تجزیه و تحلیل می تواند به تعیین علت تجمع مایع، مانند عفونت، التهاب یا سایر شرایط زمینه ای کمک کند.

توجه به این نکته مهم است که آسپیراسیون زانو یک روش پزشکی است که باید توسط پزشک  انجام شود. اگر تورم یا ناراحتی زانو را تجربه می کنید، توصیه می شود با پزشکی مشورت کنید که می تواند وضعیت شما را ارزیابی کند و تعیین کند که آیا آسپیراسیون زانو یا سایر درمان ها ضروری است یا خیر.

لطفاً به خاطر داشته باشید که اطلاعات پزشکی می تواند در طول زمان تغییر کند، و همیشه ایده خوبی است که برای به روزترین و دقیق ترین توصیه ها با یک پزشک مشورت کنید.

.

فیزیوتراپی در زانوی آب آورده:

فیزیوتراپی می تواند نقش مهمی در مدیریت ورم زانو داشته باشد. در اینجا برخی از رویکردهای رایجی که یک فیزیوتراپیست ممکن است برای درمان تورم زانو اتخاذ کند آورده شده است:

پروتکل RICE:

استراحت، یخ، فشرده سازی و بالا بردن ارتفاع اغلب گام های اولیه برای مدیریت تورم حاد زانو هستند. استراحت به مفصل اجازه می دهد تا بهبود یابد، یخ التهاب را کاهش می دهد، فشرده سازی به کنترل تورم کمک می کند، و ارتفاع به کاهش تجمع مایع کمک می کند.

تمرینات دامنه حرکتی:

فیزیوتراپیست شما ممکن است برای جلوگیری از سفتی و حفظ انعطاف پذیری در مفصل زانو شما را از طریق تمرینات دامنه حرکتی ملایم راهنمایی کند.

تمرینات تقویتی:

تقویت عضلات اطراف زانو می تواند ثبات و حمایت بیشتری را برای مفصل ایجاد کند. فیزیوتراپیست شما ممکن است تمریناتی را پیشنهاد کند که عضلات چهارسر ران، همسترینگ و ساق پا را هدف قرار می دهند.

درمان دستی(مانیپولاسیون):

این ممکن است شامل تکنیک هایی مانند تحرک مفصل یا دستکاری بافت نرم برای کمک به کاهش تورم و بهبود تحرک مفصل باشد.

روش‌های مورد استفاده متخصص فیزیوتراپی:

فیزیوتراپیست‌ها ممکن است از روش‌هایی مانند اولتراسوند، تحریک الکتریکی یا سرما درمانی، لیزر پرتوان، مگنت تراپی،… برای کمک به کاهش تورم و بهبودی استفاده کنند.

آموزش تعادل و حس عمقی:

بهبود تعادل و حس عمقی (آگاهی از موقعیت بدن خود در فضا) می تواند به جلوگیری از آسیب های بعدی زانو کمک کند.

آموزش راه رفتن:

فیزیوتراپیست شما ممکن است الگوی راه رفتن یا دویدن شما را تجزیه و تحلیل کند و راهنمایی هایی را در مورد راه رفتن مناسب برای کاهش استرس روی مفصل زانو ارائه دهد.

برنامه های ورزشی سفارشی:

فیزیوتراپیست ها می توانند برنامه های ورزشی شخصی سازی شده را متناسب با شرایط و نیازهای خاص شما طراحی کنند.

آموزش:

درک نحوه مدیریت شرایط، شناخت عوامل تشدیدکننده و یادگیری مکانیک مناسب بدن از اجزای کلیدی فیزیوتراپی هستند.

اگر تورم زانو را تجربه می‌کنید، بهتر است با یک متخصص  زانو و متخصص طب فیزیکی و توانبخشی مشورت کنید که می‌تواند تشخیص مناسب را برای شما ارائه دهد و یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای شما ایجاد کند.

-آیا آب آوردن زانو خطرناک است؟

بله هر گونه تورم در زانو نشان دهنده آسیب جدی زانو است . بعد از مشاهده تورم سریعا به متخصص زانو و ارتوپد مراجعه کنید تا علت تورم زانو بررسی شود و درمان آغاز شود.

پزشک متخصص برای درمان زانوهای متورم چه می کند؟

یک پزشک متخصص، علت اصلی زانوهای متورم را ارزیابی می‌کند و بر اساس تشخیص، برنامه درمانی ایجاد می‌کند. در اینجا یک مرور کلی از آنچه یک پزشک متخصص ممکن است برای درمان زانوهای متورم انجام دهد آورده شده است:

تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی:

پزشک با گرفتن شرح حال دقیق پزشکی و انجام معاینه فیزیکی شروع می کند. آنها در مورد مدت زمان تورم، علائم مرتبط و عواملی که ممکن است در ایجاد تورم نقش داشته باشند، سوال خواهند کرد.

تست های تشخیصی:

بسته به ارزیابی اولیه، پزشک ممکن است آزمایش های تشخیصی بیشتری را برای شناسایی علت تورم توصیه کند. این آزمایش ها ممکن است شامل عکسبرداری با اشعه ایکس، اسکن MRI، سونوگرافی، آزمایش خون یا آسپیراسیون مفصلی (حذف مایع از مفصل برای تجزیه و تحلیل) باشد.

تشخیص:

زمانی که پزشک اطلاعات کافی از شرح حال، معاینه و آزمایش های تشخیصی را جمع آوری کرد، تشخیص را انجام می دهد. این برای تطبیق برنامه درمانی با شرایط زمینه ای خاص ضروری است.

درمان های محافظه کارانه:

اگر تورم به دلیل یک آسیب جزئی یا التهاب باشد، پزشک ممکن است درمان های محافظه کارانه مانند استراحت، یخ، فشرده سازی، بالا بردن (RICE)، داروهای تسکین دهنده درد و احتمالاً فیزیوتراپی را برای کاهش تورم و بهبودی توصیه کند.

داروها:

برای شرایطی که شامل التهاب است، مانند آرتریت، پزشک ممکن است داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، کورتیکواستروئیدها یا داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) را برای کاهش التهاب و مدیریت علائم تجویز کند.

تزریق مفاصل:

در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریق مستقیم دارو به مفصل مانند کورتیکواستروئیدها یا اسید هیالورونیک یا گاز ازون یا پی آر پی یا…را برای تسکین هدفمند و تحریک ترمیم و کاهش علائم و یا کاهش التهاب پیشنهاد دهد.

فیزیوتراپی:

فیزیوتراپیست یک برنامه ورزشی سفارشی برای بهبود تحرک، قدرت و ثبات مفصل طراحی می کند که می تواند به کاهش تورم و جلوگیری از مشکلات بعدی کمک کند.

توصیه‌های سبک زندگی:

پزشک ممکن است در مورد تغییرات سبک زندگی مانند مدیریت وزن، کفش‌های مناسب و ورزش‌هایی برای ارتقای سلامت مفاصل و جلوگیری از تورم بیشتر راهنمایی کند.

پیگیری:

بسته به تشخیص و طرح درمان، پزشک قرار ملاقات های بعدی را برای نظارت بر پیشرفت شما و انجام هرگونه تنظیمات لازم در درمان شما برنامه ریزی می کند.

نقش ورزش در درمان:

ورزش می تواند نقش مهمی در مدیریت ورم زانو ایفا کند، به ویژه زمانی که توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی مانند یک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی توصیه و هدایت شود. در اینجا چند تمرین وجود دارد که ممکن است برای درمان ورم زانو مفید باشد:

دامنه تمرینات حرکتی:

تمرینات دامنه حرکتی ملایم به حفظ و بهبود انعطاف پذیری مفصل زانو کمک می کند. حرکاتی مانند خم کردن و صاف کردن زانو را انجام دهید و مطمئن شوید که در محدوده بدون درد قرار دارید.

ست های چهار سر ران (انقباضات چهارسر):

با پاهای دراز بنشینید یا دراز بکشید. عضلات جلوی ران خود (چهارسر ران) را سفت کنید و قبل از رها کردن چند ثانیه نگه دارید. این تمرین را چندین بار در طول روز تکرار کنید.

اسلاید پاشنه:

به پشت دراز بکشید و پاهای خود را دراز کنید. به آرامی زانوی آسیب دیده خود را خم کنید در حالی که پاشنه پا را به سمت باسن خود میلرزید. سپس به آرامی آن را به حالت کشیده برگردانید. این تمرین به بهبود خم شدن زانو کمک می کند.

بالا بردن مستقیم پاها:

به پشت دراز بکشید، یک پای خود را دراز کرده و پای دیگر را در زانو خم کنید. عضلات چهارسر ران خود را سفت کنید و پای کشیده را چند اینچ از روی زمین بلند کنید. چند ثانیه نگه دارید و سپس آن را پایین بیاورید. این تمرین به تقویت عضلات چهار سر ران کمک می کند.

مینی اسکوات یا اسلاید دیواری:

با پشت به دیوار بایستید. به سمت پایین دیوار بلغزانید، زانوهای خود را کمی خم کنید، انگار روی صندلی نشسته اید. مطمئن شوید که زانوهای شما از انگشتان پا فراتر نمی روند. چند ثانیه نگه دارید و سپس به سمت بالا بلغزانید. این تمرین به تقویت عضلات ران کمک می کند.

فرهای همسترینگ:

از یک نوار مقاومتی یا کش ورزشی برای اجرای فرهای همسترینگ استفاده کنید. صاف بایستید و برای تعادل به تکیه گاه بگیرید. زانوی خود را خم کنید و پاشنه پا را در برابر مقاومت بند یا دستگاه به سمت باسن خود بیاورید. به آرامی آن را به سمت پایین رها کنید.

پل زدن:

به پشت دراز بکشید و زانوهایتان را خم کنید و پاها را صاف روی زمین بگذارید. باسن خود را از زمین بلند کنید، باسن و همسترینگ خود را درگیر کنید. چند ثانیه نگه دارید و سپس باسن خود را پایین بیاورید.

دوچرخه سواری ثابت:

استفاده از دوچرخه ثابت با مقاومت کم می تواند به بهبود تحرک زانو و تقویت عضلات اطراف کمک کند بدون اینکه فشار زیادی به مفصل وارد شود.

تمرینات استخر(آب درمانی ):

ورزش‌های مبتنی بر آب، مانند راه رفتن یا حرکات آرام پا در استخر، می‌تواند روشی کم‌تأثیر برای کار بر روی تحرک و قدرت زانو باشد.

به یاد داشته باشید که همیشه قبل از شروع هر ورزشی با یک متخصص مشورت کنید، به خصوص اگر با تورم زانو سر و کار دارید. یک فیزیوتراپیست می تواند وضعیت شما را ارزیابی کند، تمرینات مناسب را توصیه کند و شما را در مورد نحوه انجام ایمن آنها راهنمایی کند.

آنها همچنین می توانند تمرینات را بر اساس پیشرفت شما و هر محدودیتی که ممکن است داشته باشید تغییر دهند. اگر در طول هر ورزش احساس درد یا ناراحتی کردید، فوراً آن را متوقف کنید و با پزشک خود مشورت کنید.

کشیدن آب زانوچیست؟

تخلیه مایع اضافی از زانو است که گاهی در عامیانه به آن «کشیدن آب زانو» گفته می شود.

آسپیراسیون زانو شامل برداشتن مایع سینوویال اضافی از مفصل زانو با استفاده از سوزن و سرنگ است. این روش می تواند به کاهش درد، کاهش تورم و ارائه اطلاعات تشخیصی در مورد علت اصلی تورم کمک کند.

درمان های ترمیمی مانند پی ار پی یا سلول های بنیادی بعد کاهش التهاب موجب تحریک ترمیم و بازسازی و تقویت مفصل می گردند و به مراجعین پیشنهاد می گردند.

در مرکز جامع توانبخشی و درد اریکه پرسپولیس در تهران و مرکز جامع توانبخشی و درد حضرت فاطمه زهرا(س) واقع در ورامین، متخصصان مرکز با روش های نوین بدون جراحی مثل تزریقات ازون تراپی، پی آر پی، سلول درمانی، استروئید، …و درمان های نوین فیزیوتراپی مثل لیزر پرتوان، مگنت تراپی،… درمان دردهای زانو را برای مراجعین محترم انجام می دهند.

                                                مشاوره آنلاین در واتساپ۰۹۲۰۴۲۳۸۶۷۷

                                                                                                      تلفن تماس: